Reguła

TERCJARSKA REGUŁA ŻYCIA
Z ODPUSTAMI
DLA BRACI I SIÓSTR POKUTUJĄCYCH
Św. O. Franciszka Serafickiego
w III. Zakonie żyjących
przez Ojca Św. Leona XIII. r. 1883
złagodzona.

BULLA i REGUŁA DLA III. ZAKONU
św. O. Franciszka
przez Papieża Leona XIII. na dniu 30 Maja roku od narodzenia Pana naszego Jezusa Chrystusa
1883 nadana.
LEON BISKUP SŁUGA SŁUG BOŻYCH.

Miłosierny Syn Boży, który nakłada na ludzi słodkie jarzmo i lekkie brzemię, aby wszyscy mieli zbawienie i żywot wieczny, uczynił Kościół ustanowiony przez siebie spadkobiercą nie tylko swej władzy, ale i miłosierdzia, ażeby dobroczynne skutki Jego zasług rozszerzały się na wszystkie wie­ki przez ciągłość tejże samej miłości. Dlatego to, jak w czynach śmiertelnego żywota Zbawiciela i w Jego nauczaniu jaśnieje sło­dycz mądrości i niezwyciężonej dobroci wielkość, tak podobnież we wszystkich instytucjach Kościoła, świeci dziwna dobrotliwość i niezrównana łagodność, tak, że i w tym Kościół zdaje się wyobrażać samego Boga, który jest Miłością^ . Jan IV. 16). Ta macierzyńska dobroć skuteczna jest szczególniej w tym, że stosuje mądrze prawa, o ile tylko można do czasu i obyczajów, rządząc się zawsze najwyższą słusznością w nadawaniu przepisów i wymaganiu obowiązków. To przymierze mądrości z miłością dozwala Kościołowi jednoczyć bezwzględną i wieczną niezmienność dogmatów z rozsądną rozmaitością w karności. Do tej zasady stosując nasz umysł i serce w sprawowaniu pontyfikatu, myślimy, że wchodzi w zakres naszego obowiązku, dobrze zbadać naturę czasów obecnych i rozważyć wszystkie okoliczności, ażeby trudność nie mogła nikogo po-wstrzymywać w wykonywaniu zbawiennym cnót. Zdało się więc nam poddać temu prawidłu Stowarzyszenie Franciszkańskie Trzeciego Zakonu, który się świeckim nazywa, i uważyć, czy nie byłoby na miejscu złagodzić nieco prawo ze względu na czasy.
Ten sławny instytut św. Patriarchy Franciszka zalecaliśmy już usilnie i przedkładali pobożności wiernych w Encyklice »Auspicato«, z 17. września roku przeszłego. Ogłosiliśmy tę Encyklikę w pragnieniu i w jednym tym celu, żeby powołać zachętą naszą o ile można, jak najwięcej dusz do zaszczytu chrześcijańskiej świątobliwości. Źródłem albowiem najgłówniejszym zła, które nas gnębi, i niebezpieczeństw grożących, jest zapomnienie cnoty chrześcijańskiej. Otóż, ażeby zaradzić złemu, a odwrócić niebezpieczeństwa, niema innego środka, jak przyspieszyć powrót jednostek i społeczeństwa całego do Jezusa Chrystusa, który zbawić na wieki może przystępujące przezeń do Boga. (Hebr. XII. 25).
Już zaś zachowywanie przepisów Jezusa Chrystusa jest treścią, wszystkich reguł Franciszkańskich, a ich święty ustanowiciel nie innego nie zamierzał, jak sformować szkołę dla doskonalszego praktykowania chrześcijańskiego życia. Bez wątpienia pierwsze dwa Zakony Franciszkańskie, oddane wykonywaniu cnót wszelkich, dążą do czegoś doskonalszego i więcej boskiego, jednakże są one tylko dla małej liczby dostępne, to jest dla tych tylko, którym z daru Bożego jest dozwolono, ażeby dążyli z osobliwą chyżością do świętości rad ewangelicznych. Lecz Trzeci Zakon z natury swojej zastosowane jest dla mnogich; a ile posiada dzielności ku zmianie obyczajów na sprawiedliwe, nieskażone i zakonne pomniki czasów dawniejszych i rzecz sama dowodzi.
Powinniśmy składać dzięki Bogu, i wspomożycielowi dobrych zamysłów, że uszy ludu chrześcijańskiego nie pozostały zamknięte na nasze napomnienia. Owszem, wiadomo jest nam, że w wielu krajach nabożeństwo ku św. Franciszkowi odżyło, i gdzieniegdzie liczba członków Trzeciego Zakonu wzrosła. To też dla zachęty tych, którzy po tej drodze biegną, po-stanowiliśmy zwrócić myśl naszą na powody, które by mogły wstrzymywać albo opóźniać w jakikolwiek sposób tę zbawienną dusz żarliwość. Nasamprzód zauważyliśmy, że Reguła Trzeciego Zakonu, aprobowana i potwierdzona przez poprzednika naszego Mikołaja IV. w Konstytucji Apostolskiej Supra Montem, z 18. sierpnia 1289 r. nie odpowiada już w całej zupełności zwyczajom czasów obecnych. Stąd, ponieważ nie inaczej jak tylko z trudnością i wysileniem możliwe jest spełnianie jej przepisów, trzeba było dotychczas na prośby Tercjarzy dyspensować od większej części rozdziałów reguły, co jak łatwo się rozumie, nie dzieje się bez wielkiego uszczerbku w ogólnej obserwancji.
Była jeszcze inna wątpliwość, odnośnie do tego Stowarzyszenia, która wymagała naszej troskliwości. Nasi poprzednicy, Najwyżsi Pasterze rzymscy w wielkiej życzliwości, jaką otaczali Trzeci Zakon od jego początku, udzielili członkom tego Zakonu wielkich i licznych odpustów ku zadośćuczynieniu za grzechy. Sprawa tych odpustów z czasem stała się zawikłaną, gdyż często podawano w wątpliwość, czy odpust papie¬ski miał miejsce w pewnych razach, i w jakim czasie i w jakiej mierze można było z niego korzystać. Pewną jest rzeczą, że przezorność Stolicy Apostolskiej nie zostawiła nic w tym względzie do życzenia, a mianowicie Papież Benedykt XIV., w swej Konstytucji Ad Romanum Pontificem z 15-go marca 1751 r. postarał się położyć koniec wątpliwościom uprzednim, lecz z czasem, jak to się zwykle dzieje, nagromadziła się wielka liczba innych wątpliwości. To też rozważanie tych niedogodności spowodowało nas do wy¬znaczenia z łona św. Kongregacji Odpustów i Relikwii, kilku Kardynałów św. Kościoła rzymskiego, ażeby starannie sprawdzili dawne prawa tercjarskie, a także, aby sprawdzili odpusty i przywileje, i wszystkie z dokumentów zebrawszy, zbadali i po dojrzałej rozwadze nam przedłożyli, coby uważali za stosowne zatrzymać, co zaś według potrzeb czasu zmienić ; załatwiwszy tę sprawę według polecenia, Kardynałowie ci przedstawili nam, żeby dawne prawa nagiąć i zastosować do zwyczajów życia teraźniejszego, wprowadzając w kilku rozdziałach niektóre zmiany. We względzie też odpustów, aby już na potem nie było możliwej wątpliwości, i ażeby uniknąć niebezpieczeństwa zrobienia w tym czegośkolwiek nieregularnie, osądzili, że idąc za przykładem Benedykta XIV., uczynilibyśmy mądrze i pożytecznie, znosząc i odwołując wszystkie odpusty aż dotąd nadane, a ustanawiając inne, przez nowe nadane dla członków tego Stowarzyszenia.
Zatem dla dobra i szczęścia wiernych, dla powiększenia chwały Boga, zachęty do pobożności i do wszystkich cnót, pismem niniejszym, powagą naszą Apostolską, regułę Franciszkanów Trzeciego Zakonu, który się świeckim zowie, w sposób niżej opisany odnawiamy i zatwierdzamy. To jednak nie ma nikomu nasuwać myśli, że sama natura Zakonu ucierpiała, którą chcemy niezmienioną i w całości zachować.
Chcemy oprócz tego i rozkazujemy, aby wszyscy Tercjarze mogli korzystać z odpustów, albo zwolnienia od kar, i z przywilejów, które są wyliczone w wykazie poniżej podanym, a znosimy zupełnie wszystkie odpusty i przywileje, które Stolica Apostolska we wszystkich czasach pod jakąkolwiek bądź nazwą i formą dotąd temu Stowarzyszeniu nadała.

Reguła
Stowarzyszonych Franciszkanów Trzeciego Zakonu,
który się świeckim nazywa.

ROZDZIAŁ I. O PRZYJMOWANIU, NOWICJACIE I PROFESJI.

§ 1. Nie należy nikogo przyjmować przed czternastym rokiem skończonym; i tylko takich, którzy są dobrych obyczajów, zgodni, a przede wszystkim doświadczeni w wykonywaniu katolickiej wiary, w posłuszeństwie Kościołowi Rzymskiemu i Stolicy Apostolskiej,
§ 2. Kobiety zamężne nie mogą być przyjmowane bez wiedzy i zgody mężów, wyjąwszy przypadki, w których spowiednik uważałby za stosowne działać inaczej.
§ 3. Przyjęci do Stowarzyszenia niech noszą podług zwyczaju mały szkaplerz i pasek, inaczej będą pozbawieni przywilejów i praw im nadanych.
§ 4. Ci, albo te, którzy wstępują do Trzeciego Zakonu odbędą rok nowicjatu; potem przypuszczeni do profesji podług zwykłego obrządku, zrobią przyrzeczenie, że będą zachowywać przykazania Boskie i posłuszeństwo Kościołowi, przyrzekną także żądane wypełnić zadośćuczynienie, jeśliby w jakim punkcie uchybili swej profesji.

ROZDZIAŁ II. O KARNOŚCI ŻYCIA.

§ 1. Członkowie Trzeciego Zakonu będą się wystrzegać w ubraniu i stroju wszystkiego, co zbytkowne i światowe, a zachowają miarę odpowiednią swemu stanowi.
§ 2. Przezornie niech unikają tańców i widowisk teatralnych zbyt wolnych, także biesiad hucznych.
§ 3. Jedzenia i napoju niech używają miernie; niech nie siadają do stołu i nie powstają inaczej, jak pomodliwszy się.
§ 4. Post w Wigilię świąt: Matki Boskiej Niepok. Poczęcia i św. Patriarchy Franciszka, każdy niech zachowa. Bardzo by było rzeczą chwalebną, gdyby podług dawnej tercjarskiej karności piątki pościli, albo wstrzymywali się od mięsa we środy.
§ 5. Będą się spowiadać co miesiąc i przystępować do Stołu Pańskiego,
§ 6. Tercjarze ze stanu duchownego, ponieważ odmawiają codziennie psalmy, nie są obowiązani do odmawiania innych pacierzy. Świeccy, którzy nie odmawiają ani Officium kanonicznego, ani małego Officium do Matki Boskiej, powinni odmawiać codziennie dwanaście: Ojcze nasz, Zdrowaś, Chwała Ojcu; chybaby choroba przeszkodziła.
§ 7. Ci, którzy mają prawo robić testament, niech we właściwym czasie własnością swoją rozporządzą.
§ 8. W życiu rodzinnym niech się starają świecić dobrym przykładem, oraz spełniać uczynki pobożne i wszystko co szlachetne popierać.
Niech nie pozwolą wnosić do swoich domów książek i gazet, które by mogły naruszać cnotę i niech zabraniają je czytać osobom od siebie zależnym.
§ 9. Miłość usłużną niech rozszerzają pomiędzy sobą i względem innych zachowują. Będą usiłowali uspokajać niezgody wszędzie, gdzie będą mogli,
§ 10. Nie będą nigdy przysięgali chyba z konieczności; będą unikali słów szpetnych, żartów błazeńskich; wieczorem robić będą rachunek sumienia, a jeżeli dostrzegą jaki błąd tego rodzaju, niech się poprawią przez pokutę.
§ 11. Ci, którzy mogą to z łatwością uczynić, powinni codziennie słuchać Mszy świętej ; będą uczestniczyć w Zgromadzeniach miesięcznych, które przełożony naznaczy.
§ 12. Każdy podług możności złoży ofiarę, a suma pieniężna w ten sposób zebrana, posłuży do wspomagania najuboższych z pomiędzy Braci, szczególniej w czasie choroby, albo też na służbę Bożą i dla przyczynienia się do świetności nabożeństwa.
§ 13. Przełożeni niech odwiedzają chorego Brata, albo posyłają do niego którego z Braci, który by spełniał obowiązek miłości. Ciż sami, w śmiertelnej którego chorobie niech mu przypominają i doradzają, ażeby zawczasu się przysposobił na drogę wieczności.
§ 14. Tercjarze miejscowi i obcy niech się schodzą na egzekwie Brata zmarłego i zarazem odmawiają za spokój jego duszy trzecią część Różańca ustanowionego przez św. Ojca Dominika. Księża podczas Mszy św., a świeccy przy Komunii św., jeżeli tylko mogą jej dostąpić, pomodlą się za wieczny spokój zmarłego Brata.

ROZDZIAŁ III. 0 URZĘDACH, O WIZYCIE I 0 SAMEJ REGULE.

§ 1. Urzędy czyli przełożeństwa, niech będą nadawane na zgromadzeniach. Urzędy będą trzyletnie. Nie powinien się nikt od nich wymawiać bez słusznego powodu, ani też wykonywać ich niedbale.
§ 2. Kurator, który się Wizytatorem nazywa, niech się pilnie wywiaduje, czy reguła jest dobrze zachowywana. Dlatego powinien wizytować kongregacje każdorocznie i częściej, jeżeli zachodzi potrzeba. Zwoła on zgromadzenie ogólne, Przełożonych i wszystkich Braci. Jeżeli Wizytator nawołuje Tercjarza do jego obowiązków drogą napomnienia i wezwania, albo kiedy co naznacza jako karę zbawienną, winny ma się temu poddać z uległością i nie odmawiać spełnienia pokuty.
§ 3. Wizytatorowie będą wybierani z pierwszego Zakonu świętego Franciszka albo Trzeciego Regularnego, z których to Wizytatorów Kustoszowie albo Gwardiani, gdy będą o to proszeni, naznaczą. Urząd Wizytatora niech będzie wzbroniony świeckim osobom,
§ 4. Tercjarze nieposłuszni i szkodliwi, odbiorą trzykrotne napomnienie, a jeżeli się nie poddadzą, będą wyłączeni z Zakonu.
§ 5. Niech wszyscy wiedzą, że złamanie tej reguły nie jest grzechem, wyjąwszy, gdyby było zarazem przestępstwem prawa Boskiego lub kościelnego.
§ 6. Jeżeli przyczyna ważna i słuszna przeszkadza Tercjarzowi zachowywać niektóre przepisy reguły, może mu być udzielona dyspensa lub zamiana rozsądna tych przepisów. Przełożeni zwyczajni z pomiędzy zakonników Pierwszego Zakonu, albo Trzeciego Zakonu Regularnego i Wizytatorowie wyżej wymienieni będą mieli zupełną władzę do udzielania tych dyspens.

Potwierdzenie Reguły.

Postanawiamy, ażeby te wszystkie dekrety razem i z osobna, na zawsze pozostały stałymi, niezmiennymi i prawomocnymi, chociażby się temu jakiekolwiek Konstytucje, Listy Apostolskie, postanowienia, zwyczaje, przywileje albo inne nasze lub Kancelarii Apostolskiej przepisy, wreszcie jakiekolwiek odmienne zarządzenia sprzeciwiały.
Nie wolno przeto nikomu Naszego Listu naruszać, w jakikolwiek sposób albo w jakiejś części. Jeżeliby zaś ktoś na to odważył się, niechaj wie, że wpadnie w gniew Wszechmogącego Boga i Świętych Apostołów Piotra i Pawła.
Dano w Rzymie u Św. Piotra, roku Tysiąc osiemset osiemdziesiątego trzeciego po Narodzeniu Chrystusa Pana, dnia 30. Maja, w szóstym roku naszego Pontyfikatu.

Wykaz odpustów, przywilejów, indultów, udzielonych Braciom i Siostrom III. Zak. Św. O. Franciszka, na świecie żyjącym.

Odpusty zupełne.

I.

Tercjarze płci obojga dostępują odpustu zupełnego po spowiedzi i Komunii Św.:
1. W dniu wstąpienia.
2. W dniu profesji.
3. Ile razy w celu udoskonalenia się odbędą rekolekcje przez 8 dni bez przerwy, albo w razie przeszkody przynajmniej trzydniowe.
4. Dnia 16. kwietnia, w rocznicę złożenia profesji Ś. O. Franciszka, albo gdyby Sakramentów Ś. przyjąć nie mogli, w następną niedzielę, byle tylko profesję odnowili.

II.

Również pod warunkiem przyjęcia Ś. Sakramentów i po odmówieniu modlitw w intencji Ojca św., dostępują odpustu zupełnego:
1) Dwa razy w roku, kiedy otrzymują błogosławieństwo Papieskie ; podobnie w następnych dniach, kiedy otrzymują abso1ucję:

Absolucja.

2) 1. stycznia, Nowy Rok.
3) 6. stycznia, Trzech Króli.
4) 2. lutego, M. B. Gromnicznej.
5) 1. piątek marca, Misterium Drogi Krzyżowej Chrystusa Pana
6) 19. marca, Ś. Józefa.
7) 25. marca, Zwiastowanie N. M. P.
8-14) W każdym dniu Wielkiego tygodnia.
15) Wielkanocna niedz.
16) Wniebowstąpienie Chrystusa Pana
17) Niedziela Świąteczna.
18) Uroczystość Ś. Trójcy.
19) Boże Ciało.
20) Ur. Serca J.
21) 29. czerwca Św. Ap. Piotra i Pawła.
22) 2. lipca, Nawiedzenie N. M. P.
231 12. sierpnia, Ś. Klary.
24) 15. sierpnia, Wniebowzięcie N. M. P.
25) 22. sierpnia, Oktawa Wniebowz., Uroczystość 7 Radości Maryi.
26) 25. sierpnia, Ś. Ludwika.
27) 8. września, Narodzenie N. M. P.
28) 17. września, Blizny S. 0. Franciszka.
29) 4. paźdz., Ś. 0. Franciszka.
30) 1. listop., Wszystkich Świętych.
31) 19. listop., Ś. Elżbiety Turyng.
32) 21. listop., Ofiarowanie N. M. P.
33) 25. listop., Ś. Katarzyny.
34) 8. grudnia, Niepokalane Poczęcie N. M. P.
35) 25. Boże Narodzenie.
36) Raz w roku w każdej samoistnej gm. Tercjarskiej w dniu wizytacji.

III.

Również dostępują Tercjarze po przyjęciu Ś. Sakramentów odpustu zupełnego, jeżeli z pobożnością nawiedzą jakikolwiek kościół, albo publiczną kaplicę i tam się pomodlą w intencji Ojca Św.:
1) W dniu, kiedy się odbywa Zgromadzenie Terc. albo konferencja. 2) Raz na miesiąc w dniu dowolnym, jaki sobie ktoś sam wybierze.

IV.

Nadto pod warunkiem przyjęcia Ś. Sakramentów otrzymają odpust zupełny za nawiedzenie kościoła zakonnego serafickiego; kościoła, w którym Tercjarstwo zostało kanonicznie zaprowadzone; lub jeśli w miejscu takich kościołów nie ma (nawet z zaprowadzonym kanonicznie Terc.) to za nawiedzenie kościoła parafialnego i pomodlenie się w intencji Papieża w następujące dni:

W styczniu.

1. Nowy Rok.
W niedzielę między N. Ro¬kiem a ur. 3 Króli, Najśw. Imienia Jezus.
4. Oktawa Młodzianków. Bł. Anieli z Fulgineo; albo 30. marca. (Jeżeli jakieś święto przypada w różnych dniach, odpustu dostępuje się tylko raz w którymkolwiek kościele serafickim.)
6. Trzech Króli. Poświęcenie się (w kość. Kapuc.) Najsł. Sercu J. i odnowienie profesji.
12. Bł. Bernarda z Korleone, W. albo 19. bież. mies.
14. Bł. Odoryka, W., albo 3. lutego
16. Św. Berarda i Tow. M.
19. Bł. Bernarda z Korleone, albo 12. b. m.
30. Ś. Hiacynty P.
31. Bł. Ludwiki Albertoni P.

W lutym.

1. Bł. Andrzeja Konti, W.
2. M. B. Gromnicznej.
3. Bł. Odoryka, W., albo 14. stycznia.
4. Ś. Józefa z Leonissy, W.
5. ŚŚ. Piotra B. i Tow. M.
19. Konrada z Piacenzy, W.
21. Ś. Anieli Merin, P.
22. S. Małgorzaty z Kortony, Pokut.

W marcu.

I. piątek marca, Misterium Drogi Krzyż.
5. Ś. Jana Józefa od Krzyża, W.
6. Ś. Kolety P.
9. Ś. Katarzyny z Bolonii P.
19. Ś. Józefa Opiek. P. J.
22. S. Benwenutego, W.
24. Bł. Dydaka z Kadyksu, W.
25. Zwiastowanie N. M. P.
28. S. Jana Kapistrana, W., albo 23. paźdz.
30. Bł. Anieli z Foligno, Wd.
W jeden piątek dowolnie wybrany w ciągu 40-dn. postu. Od niedzieli Palmowej aż do Soboty W. włącznie, co dzień.

W kwietniu.

4. Ś. Benedykta z St. Filadelfo,W.
20. Bł. Egidiusza, W.
24. S. Fidelisa z Sigmaringen, M.
28. Bł. Luchezjusza, W., Ś. Pawła od Krzyża, W.
30. Bł. Benedykta z Urbino, W., albo 11. maja.
W środę po II. niedzieli po Wielkanocy: Opieki S. Józefa

W maju.

Wniebowstąpienie Chrystusa Pana
11. Bł. Benedykta z Urbino, W., albo 30 kwietnia.
13. Ś. Piotra Regalata, W.
17. Ś. Paschalisa a Baylon, W.
18. Ś. Feliksa a Cantalice, W.
19. Ś. Iwona, W.; Bł. Kryspina z Viterbo, W., albo 21, b. m.
20. Ś. Bernardyna ze Sieny, W.
21. Bł. Kryspina z Yiterbo, W., albo 19. b. m.
22. Bł. Humiliany, Wd.
30. Ś. Ferdynanda Króla, W.
31. Bł. Feliksa z Nikozji, W., albo 1. czerwca.

W czerwcu.

Niedziela Trójcy Przenajśw.
Boże Ciało.
W jednym dniu nowenny do S. Antoniego, do woli wybranym odp. zup. dla tych, którzy adorują wystawiony Najś. Sakr, i odmówią modl. odp.
1. Bł. Feliksa z Nik., albo 31. maja.
3. Bł. Andrzeja z Hispello, W.
13. Ś. Antoniego Padw., W.
19. Bł. Michaliny, Wd.
20. Oktawa Ś. Antoniego.
24. Ś. Jana Chrzc.
29. ŚŚ. Ap. Piotra i Pawła.

W lipcu.

7. S. Wawrzyńca z Brindisi, W., albo 22. b. m.
8. Ś. Elżbiety portug., Wd.
9. S. Weroniki Juliani, P., albo 11. b. m. ŚŚ. Mikołaja i Iow. M. Gork., albo 11. b. m.
11. Ś. Weroniki Jul., P. albo 9. b. m. ŚŚ. Mikołaja i Tow. M. Gork.
14. Ś. Bonawentury Dokt. Kość.
15. Bł. Angeliny, Wd.
21. S. Franciszka Solana, W.
22. S. Wawrzyńca z Brindisi, W., albo 7. b. m.
26. Ś. Anny.
27. Bł. Marii Magd. Martinengo, P.

W sierpniu.

2. Odpust Porcjunkuli: „Toties quoties t.j. za każdym odwiedzeniem kościoła, w kościołach serafickich, w kościołach, gdzie wprowadzono kanonicznie Tercjarstwo, a jeśli tych nie ma, to w kościołach parafialnych, (dla Tercjarzy). Dostąpić go można od południa 1. sierp., do północy 2. sierp.
4. Ś. Dominika, W.
7. Bł. Agatanioła i Kasjana, M.
12. Ś. Klary Asyż., P.
15. Wniebowzięcie N. M. P.
16. Ś. Joachima, ojca N. M. P.
18. Ś. Klary z Montefalco, P.
19. Ś. Ludwika, Bp.
22. Siedmiu Radości N. M. P.
25. Ś. Ludwika, króla, Patriarchy III. Zakonu.
25. BŁ Bernarda z Ofidy, W., albo 1. września.
26. Ś. Rocha, W.

We wrześniu.

1. Bł. Bernarda z Ofidy, W., albo 25. sierpnia.
3. Ś. Izabelli, P.
4. S. Róży z Viterbo.
8. Narodzenie N. M. P.
W dniu dowolnym wśród nowenny do S. Józefa z Kupertynu odp. zup. dla tych, którzy będą obecni na wystaw. Najś. Sakr. i odmówią modlitwy odp.
17. Wyrażenie Blizn Ś. O. Franc.
18. S. Józefa z Kupertynu, W.
24. albo 25. Ś. Pacyfika, W.
27. Ś. Elzeara, W.
W dniu dowolnym nowenny przed ur. Ś. Franciszka : odp. zup. dla tych, którzy będą obecni na Wystaw. Najśw. Sakr,.i odmówią modl. odp.
29. Ś. Michała Archan.

W październiku.

2. Uroczystość Aniołów Stróżów.
4. Uroczystość Ś. O. Franciszka.
5. Dzień zaduszny zmarłych Kapucynów.
6. Ś. Marii Fr. od 5 Ran. P.
12. Ś. Serafina, W.
13. ŚŚ. Daniela i Tow. M
19. Ś. Piotra z Alkantary, W.
23. Ś. Jana Kapistrana, W., albo 28. marca.
26. Bł. Bonawentury z Potencji, W.
30. Bł. Anioła z Akry, W.

W listopadzie.

2. Dzień zaduszny. Odpust zupełny „Toties quoties” za zmarłych.
12. albo 13. Ś.Dydaka z Alkali, W.
14. Ś. Józefata, Bp. M.
16. Ś. Agnieszki z Asyżu, P.
19. Ś. Elżbiety, Wd., Patr. III. Zakonu.
25. Ś. Katarzyny, P. M.
26. Ś. Leonarda a Portu Mauritio, W.
28. Ś. Jakuba z Marchii, W.
29. Wszystkich Świętych trzech Zakonów serafic.
W dowolnym dniu nowenny przed Niep. Poczęciem N.M.P. odp. zup. dla tych, którzy będą obecni na Wystaw. Najś. Sakr. i odmówią modl. odp.

W grudniu.

8. Niepokalane Poczęcie N. M. P.
12. Znalezienie Ciała Ś. O. Franciszka.
W pierwszym i ostatnim dniu nowenny przed Bożym Narodzeniem odp. zup. dla tych, którzy będą obecni na wystawieniu Najś. Sakr. i odmówią modl. odp.
15. Oktawa Niep.Poczęcia N.M.P.

V.

Tercjarze, którzy co dzień odmawiają przy wieczornej modlitwie 6 Ojcze nasz, 6 Zdrowaś Maryja i Chwała Ojcu o powodzenie chrześcijaństwa, dostępują odpustu zupełnego (raz na dzień) za odmówienie tej modlitwy nie tylko przed Przenajśw. Sakramentem, ale nawet w każdym miejscu. Do dostąpienia tego odpustu nie jest potrzebna spowiedź lub Komunia św., lecz tylko stan łaski. (14. kwiet. 1856).
Polecamy gorąco Tercjarzom, aby zawsze te modlitwy odmawiali dla dostąpienia tych cennych odpustów, zwanych stacyjnymi lub pątniczymi.

VI.

Tercjarze Ś. O. Franciszka dostępują odpustu zupełnego za odmówienie tak zwanej Koronki franciszkańskiej czyli 7 Radości N. M. P.
Odmawia się 7 dziesiątek, składających się z 1 Ojcze nasz, 10 Zdrowaś. Podczas odmawiania dziesiątków trzeba sobie w pamięci uprzytomnić odpowiednią tajemnicę radosną. Na końcu dodaje się Wierzę w Boga i 2 Zdrowaś, a wreszcie 1 Ojcze nasz, 1 Zdrowaś Maryjo za Ojca Św. Koronka ta nie musi być poświęconą, można ją odmawiać nawet częściowo dziesiątkami, lecz trzeba w ciągu dnia ukończyć. Bez utraty odpustu można ją odmawiać razem z innymi. Tercjarze dostępują odpustu zup. odmawiając Koronkę bez trzymania jej w ręce.

VII.

W następujące dni:
1) Boże Narodzenie, począwszy od rana przez cały dzień.
2) W Wielki Czwartek,
3) W niedzielę wielkanocną,
4) W dzień Wniebowstąpienia dostępują Tercjarze odp. zup. tak zwanych Stacji rzymskich.
Warunek: Nawiedzenie kościoła lub kaplicy publicznej, gdzie wprowadzono Tercjarstwo, jeśli jednak takiego kościoła w miejscu nie ma, to wystarczy nawiedzenie kościoła parafialnego, jako też modlitwa za Kościół św. i przyjęcie Sakramentów św.

Przywileje.

Kapłani Tercjarze mają w trzech dniach każdego tygodnia przy jakimkolwiek ołtarzu by celebrowali, przywilej osobisty ołtarza, o ile podobnego przywileju na inny dzień tygodnia nie otrzymali. (Const. 30. maja 1883).
Wszystkie Msze św., jakie się za spokój duszy zmarłych Tercjarzy odprawiają, są uprzywilejowane.
Indulty (Pozwolenia).
1) Wszyscy Tercjarze, którzy dla jakiejś przeszkody nie mogą nawiedzić kościoła, mogą otrzymać absolucję generalną, która na zwykły dzień (nieświąteczny) przypada, w niedziele albo święta przypadające wśród oktawy właściwego dnia odpustowego. (16. stycz. 1886).
2) Tercjarze mogą otrzymać absolucję po spowiedzi już w przeddzień dotyczącego święta.
3) Ci Tercjarze, którzy mieszkają w miejscach, gdzie gmina Tercjarska kanonicznie nie została wprowadzoną, mogą w razie trudności otrzymania błogosławieństwa Papieskiego, dwa razy w roku zamiast tego otrzymać absolucję generalną z odpustem zupełnym.
4) Chorzy Tercjarze albo dopiero powracający do zdrowia, którzy z trudnością tylko mogą dom swój opuścić, uzyskają odpusty te same co zdrowi za nawiedzenie kościoła serafickiego albo takiego, w którym Tercjarstwo kanonicznie zostało wprowadzone, jeżeli w domu odmówią w intencji Ojca Św. 5 Ojcze nasz, 5 Zdrowaś Maryjo. (Breve 7. wrz. 1901).
5) Podobnie mogą chorzy albo powracający do zdrowia Tercjarze otrzymać absolucję, jako też przyznane im odpusty zupełne uzyskać w dowolnym dniu wśród oktawy tego święta, do którego absolucja albo odpust zupełny jest przywiązany, jeżeli tylko inne wymagane warunki wypełnią. (13. sierp. 1901).

Nowsze indulty.

1) Tercjarze, którzy mieszkają w takich miejscach, gdzie nie ma ani kościoła serafickiego, ani ka¬plicy publicznej albo kościoła, w którym by istniało kanonicznie zaprowadzone Tercjarstwo, mogą dostąpić odpustów udzielonych zwykłym wiernym za nawiedzenie kościoła serafickiego, jako też odpustowym) bezpośrednio udzielonych, jeżeli nawiedzą kościół parafialny. (31. stycz. 1893).
2) Postanowiono na wieczne czasy, że Tercjarze Ś. 0. Franciszka obojga płci i do jakiegokolwiek Instytutu należący, mają współuczestnictwo w odpustach i w dobrych uczynkach pierwszego i drugiego Zakonu Serafickiego w życiu i przy śmierci. (Pius X. 5. maja 1909).
3. Jeżeli Tercjarze obojga płci, jakiegokolwiek Zakonu nie wyłączając tych, którzy życie wspólne prowadzą, w postanowionych dniach dla odebrania absolucji albo Papieskiego błogosławieństwa się zgromadzą, a nie ma w danym wypadku kapłana, który by z prawa mógł im udzielić wspomnianych łask, mogą otrzymać tę absolucję albo Papieskie błogosławieństwo od każdego kapłana świeckiego albo zakonnego, upoważnionego do słuchania spowiedzi. (15. grudn. 1910).
4) W litanii loretańskiej mają wszyscy Zakonnicy, Zakonnice, do któregokolwiek by Zakonu seraf. należeli, jako też Tercjarze świeccy S. Franc., uznając opiekę Niepokalanej Dziewicy nad sobą, wzywać Ją: Królowo Zakonu serafickiego módl się za nami! (Pius X. 8. wrz. 1910).

Niektóre odpusty zupełne bez stałego terminu.

1) Kapłani Tercjarze dostępują odpustu zupełnego, po odprawieniu spowiedzi, w dniu prymicji.
Podobnie dostępują odpustu zupełnego wszyscy ci Tercjarze, którzy (po przyjęciu Sakramentów św.) na prymicjach kapłana z I. Zakonu są obecnymi.
2) W godzinę śmierci po przy jęciu Sakramentów św., a jeśli to niemożebnym, skora wzbudzą żal szczery doskonały za grzechy i wezwą pobożnie Imienia Jezus. Tego odpustu mogą dostąpić także w formie papieskiego odpustu na godzinę śmierci przyznanego.
3) W dzień Patrona kościoła, gdzie się zgromadzenia terc. odbywają, po przyjęciu Sakr. św., odmówieniu modlitw odp. i nawiedzeniu kościoła.
4) W dzień Patrona tyt. pojedynczych kościołów kapucyńskich, a z powodu współuczestnictwa w odpustach, we wszystkich kościołach zakonnych serafickich, pod warunkiem przyjęcia Sakramentów św., i nawiedzenia kościoła.
5) Raz w ciągu 40 godz. nabożeństwa w kościołach kapucyńskich, chociażby wystawienie odbywało się z nocną przerwą. Warunki : Przyjęcie Sakramentów św. i modlitwa przed Przenajśw. Sakramentem w intencji Papieża.

W każdym miesiącu.

W pierwszy wtorek każdego miesiąca we wszystkich kościołach Kapucynów i Kapucynek na całym świecie, w których na uroczystość S. Antoniego wystawionym bywa Najśw. Sakrament: odp. zup. pod warunkiem przyjęcia Sw. Sakramentów, obecności w czasie wystawienia i odmówienia modlitwy odp.

W każdym tygodniu.

W każdy wtorek całego roku we wszystkich kościołach Braci Mniejszych, jako też w kościołach kapucyńskich Belgii i Niemiec, a wskutek uczestnictwa w odpustach we wszystkich kościołach serafickich zak. odpust zupełny pod warunkiem jak poprzednio.

O odpustach cząstkowych.

A) Wszyscy Tercjarze płci obojej, klórzy by nawiedzili kościół albo kaplicę, gdzie jest ustanowione Stowarzyszenie Trzeciego Zakonu, i tam by się pomodlili w intencji Papieża, uzyskają od¬pust 7 lat i 7 kwadragen (t. j. 7 razy po 40 dni):
1) W dzień wyrażenia świętych Blizn Ś. 0. Franciszka (17. września).
2) Na uroczystość Ś. Ludwika, króla (25. sierpnia).
3) Ś. Elżbiety (19. listopada).
4) Ś. Małgorzaty z Kortony (22. albo 23. lutego).
5) Ś. Elżbiety, król, portug. (8. lipca).
6) W innych dwunastu dniach wybranych do woli, a zatwierdzonych przez Przełożonego Zakonu.
7) Na uroczystość zaślubin N. M. P. (23. stycznia).
8) Nawiedzenia N. M. P. (2. lipca).
9) Ofiarowanie Jej przez rodziców (t. j. poślubienie Panu Bogu, 21. listopada).
10) Na Znalezienie św. Krzyża (3. maja).
11) Na Podwyższenie św. Krzyża (14. września).
B) Za każdym razem, kiedy są obecni na Mszy św. i na innych nabożeństwach kościelnych, na zebraniach publicznych albo prywatnych Braci, i kiedy udzielają gościnności biednemu, kiedy kłótnie uśmierzą albo pomogą do ich uśmierzenia, kiedy towarzyszą procesji, kiedy towarzyszą Przenajśw. Sakramentowi, albo jeżeli nie mogąc towarzyszyć, odmówią pięć Ojcze nasz, i pięć Zdrowaś za potrzeby Kościoła, albo za dusze Braci zmarłych, jeżeli towarzyszą pogrzebowi, jeżeli błądzącego na dobrą drogę naprowadzą, jeżeli nauczą kogokolwiek przykazań Boskich albo innych rzeczy potrzebnych do zbawienia, albo jeżeli wykonają inny uczynek miłosierny w tym rodzaju: za każdy z tych uczynków uzyskają tyleż razy odpust trzysta dni.
Tercjarze, jeżeli chcą, mogą ofiarować dla dusz czyśćcowych wszystkie i każdy z tych odpustów, bądź zupełnych bądź cząstkowych, z wyjątkiem odpustu zupełnego na godzinę śmierci. (Konstyt. z dnia 30. maja 1883; Breve z 7. września 1901).

FORMA PROFESJI TERCJARSKIEJ.
Ja brat N. (siostra N.) przed Bogiem Wszechmogącym, na cześć Niepokalanej Maryi Dziewicy, św.O.Franciszka i wszystkich Świętych, obiecuję zachowywać przykazania Boskie przez cały czas życia mego i Regułę Trzeciego Zakonu ustanowioną od tegoż S. Franciszka, podług formy potwierdzonej przez Papieży Mikołaja IV. i Leona XIII., a także obiecuję na żądanie Wizytatora zadosyć czynić za wykroczenia popełnione przeciw tejże Regule.