Ś. Józef Cafasso

Józef Cafasso wł. Giuseppe Cafasso (ur. 15 stycznia 1811 w Castelnuovo Don Bosco, zm. 23 czerwca 1860 w Turynie) – włoski ksiądz, tercjarz franciszkański

Józef Cafasso urodził się we Włoszech, w Piemoncie. O jego młodości niewiele wiadomo oprócz tego, że był wątłego zdrowia. Nauki pobierał w Chieri, gdzie ukończył szkołę średnią i niższe seminarium. Mając 22 lata otrzymał święcenia kapłańskie (22 września 1833). Kontynuował studia teologiczne w seminarium i uniwersytecie w Turynie, a następnie w Instytucie św. Franciszka. Został tercjarzem franciszkańskim. Uczył opuszczoną młodzież prawd wiary, chodził do więzień dla nieletnich i dorosłych, odwiedzał szpitale i towarzyszył skazanym na śmierć w ich ostatnich chwilach życia.

Po śmierci założyciela Instytutu, Cafasso objął stanowisko rektora, które piastował do śmierci. Zmarł w wieku  49 lat.

Pius XI podczas beatyfikacji w 1925 nazwał Józefa „perłą kleru Italii”.

Kanonizacji dokonał ostatni papież Pius XII w 1947, a w 1948 ogłosił św. Józefa patronem więzień i więźniów.